وقتی تو نیستی
قيصر امين‌پور ,
,
اشعار قيصر امين پور ,
وقتی تو نیستی ,
حرف آخرم را ,
اما کسی چه می داند؟ ,
شاید امروز نیز روز مبادا باشد! ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 4 بهمن 1390 |
نظرات (0)
در پیله تا به کی بر خویشتن تنی
پرسید کرم را مرغ از فروتنی
کوشش نمی کنی،پری نمی زنی؟
نيما يوشيج ,
,
اشعار نيما يوشيج ,
نيما ,
پدر شعر نو ,
مرغ خانگی ,
مرغ خانگی ,
پروانگان شدند ,
تا وارهم به مرگ ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 4 بهمن 1390 |
نظرات (0)
«واحه‌يي درلحظه»
پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی است
که خبر می‌آرند، از گل واشده دورترین بوته خاک.
روی شن‌ها هم، نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپه معراج شقایق رفتند.
پشت هیچستان، چتر خواهش باز است:
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،
زنگ باران به صدا می‌آید.
آدم این‌جا تنهاست
و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است.
به سراغ من اگر می‌آیید،
نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من.
سهراب سپهري ,
,
واحه‌يي درلحظه ,
پشت هیچستان ,
خبر می‌آرند ,
آدم این‌جا تنهاست ,
به سراغ من اگر می‌آیید ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 4 بهمن 1390 |
نظرات (0)
«پرهاي زمزمه»
مانده تا برف زمين آب شود
مانده تا بسته شود اين همه نيلوفر وارونه ی چتر
ناتمام است درخت
زير برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد
و فروغ تر چشم حشرات
و طلوع سر غوک از افق درک حيات
مانده تا سينی ما پر شود از صحبت سنبوسه و عيد
در هوايی که نه افزايش يک ساقه طنينی دارد
و نه آواز پری می رسد از روزن منظومه برف
تشنه ی زمزمه ام
مانده تا مرغ سر چينه ی هذيانی اسفند صدا بردارد
پس چه بايد بکنم
من که در لخت ترين موسم بی چهچه سال
تشنه زمزمه ام ؟
بهتر آن است که بر خيزم
رنگ را بردارم
روی تنهايی خود نقشه مرغی بکشم
سهراب سپهري ,
,
پرهاي زمزمه ,
مانده تا برف زمين آب شود ,
سنبوسه و عيد ,
روی تنهايی ,
لخت ترين موسم ,
اشعار سهراب سپهري ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 4 بهمن 1390 |
نظرات (0)
خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
